DiMandala

DiMANDALE, w pełni znaczenia Digital Mandala, są motywem znalezionym na styku sfer przechodzenia impulsów elektromagnetycznych z zewnątrz do wewnątrz i z powrotem, od wewnątrz ku zewnętrzu. By działało, musi tak wyglądać; tak wygląda, więc dlatego działa. Figury te funkcjonują pod skorupą prawie każdego urządzenia, którym dziś dysponuje gatunek homo electronicus. Dzięki przetwarzanym impulsom pozwalają na komunikowanie i przesyłanie energii zaspokajając nasze zewnętrzne i wewnętrzne potrzeby jako technologicznie uzależnionego gatunku.

Mandala to motyw artystyczny występujący głównie w sztuce buddyzmu tantrycznego, gdzie jego tworzenie, a następnie niszczenie jest uważane za rodzaj medytacji i ma duże znaczenie religijne. Mandala buddyjska to harmonijne połączenie koła i kwadratu, gdzie koło jest symbolem nieba, transcendencji, zewnętrzności i nieskończoności, natomiast kwadrat przedstawia sferę wewnętrzności, tego co jest związane z człowiekiem i ziemią. Obie figury łączy punkt centralny, który jest zarówno początkiem jak i końcem całego układu. Istnieją różne rodzaje mandali.
Są mandale oczyszczające, występują też mandale wzmacniające określone cechy lub poszczególne obszary ludzkiego życia. W najszerszym znaczeniu mandale są diagramami, które ukazują w jaki sposób chaos przybiera harmonijną formę.

Uświadomienie sił działania mandali jest odmienne dla każdego z nas. Kiedy jedni czerpią moc, jaka drzemie w medytacji podczas ich tworzenia pomagając w odzyskaniu równowagi i harmonii wewnętrznej, inni nie doświadczą tego fenomenu z powodu ignorancji lub braku zrozumienia.
Czy potrafimy użyć „digitalne mandale” do celów, które uratują nasz gatunek od zniszczenia zamiast prowadzić drogą samozagłady? Odpowiedź na to pytanie może być bliżej niż leżący obok Ciebie telefon komórkowy i laptop.

➜ Link do dokumentacji wystawy.